حال ای مردم قلم برداشتم

پرچمی را من ز حق افراشتم

سر بدادم در ره آموختن

در ره فضل و کمالها  سوختن

نام خود کردم جهان زیرا که من

بلبلی نا دیده ام در انجمن

قبله من بوده است فهم و کمال

قید هر چیزی زدم جز یک جمال

از دلم آموختم من کار را

خواندمی من درد هر بیمار را

سیر کردم خواندمی تاریخ را

این زمین و آسمان مریخ را

من نکردم پیروی از هیچ کس

چون شناختم هم گل و هم خار و خس

پای و سر را من نداشتم بدهر

چون ندیدم زندگانی را بشهر

وای وای میکرد این کل بشر

بار میبرد آدمی جای گاو و خر

راهی من جستم ز بهر دردها

از جهالت وا رهانم مردها

حرف اول را تو جمعش کن بخوان

میشود آن اسم و فامیل جهان